Για τα Π Α Ι Δ Ι Α
Τα παιδιά που έχουν στα μάτια την ατέλειωτη νυχτιά
και βαδίζουν ψηλαφώντας είναι άνθρωποι κι αυτά.
Και σε εκείνα που κυλάει μες στο αίμα τους αργά
της Μεσόγειος το Στίγμα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που δεν μπορούνε να μιλήσουνε σωστά
κι όμως σου χαμογελούνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Μα και εκείνα που μιλάνε με τα χέρια μοναχά
και στα χείλη σε κοιτάνε είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που 'χουν κορμάκια γερασμένα σκελετά
ντοκουμέντα του καιρού μας, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά που γεννηθήκαν σαν τα δέντρα δυνατά
μα τους σπάσαν τα κλωνάρια, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά των ιδρυμάτων τα αγριεμένα σαν θεριά
σε κλουβιά παραπτωμάτων είναι άνθρωποι και αυτά.
Τα παιδιά που τα χωρίζει των γονιών η διαφορά
Ίδια μοίρα τα ορίζει, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά τα ορφανεμένα σαν μοναχικά πουλιά
που δεν βρήκανε κανένα, είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τα παιδιά είναι το γ έ λ ι ο που ομορφαίνει την ζωή
όποια να 'ναι, όπως να 'ναι, είναι το αύριο που θα 'ρθει
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Τα παιδιά που απλώνουν χέρι, χέρι που έλεος ζητά
από ανάγκη ποιός να ξέρει είναι άνθρωποι κι αυτά.
Τις φιγούρες μας τις γκρίζες χρωματίζουν τα παιδιά
βάζουν κίτρινο, γαλάζιο και μια κόκκινη καρδιά.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Δώσε και εσύ την ψ υ χ ή, την κ α ρ δ ι ά σου
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου.
Μουσική: Αλέξης Παπαδημητρίου
Στίχοι: Φίλιππας Νικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου